زنان علیه زنان

با بعضیش موافق بودم و با بعضی دیگه نه! در واقع به نظرم خیلی سختگیرانه

بود .طوری که این نوع از فمنیسم و بررسی اینجور مسائل خیلی دردناک،اعصاب خردکن

و مختل کننده به نظرم اومد و برای همینه که من همیشه میگم که فمنیست نیستم

چون باعث میشه از مسائل ساده و طبیعی زندگیم به قدر کافی لذت نبرم.

برای مثال من نمی تونم با خانواده ام بجنگم و اونا رو متقاعد کنم عقاید نیاکان شون

رو کنار بذارن و حقوق زن ها رو در نظر بگیرن.این خودش مایه ی عذابه اگر

من یه فمنیست دو آتیشه که هیچ،یه فمنیست بی بخار باشم حتی.

امروز به معنای واقعید فهمیدم مشکل ما مردها نیستن...حداقل تو جامعه امروزی!

مشکل از تفکر بیمار خود ما زن هاست که ذره ای برای خودمون ارزش قایل

نیستیم. نمی دونید چه حالی شدم وقتی تو یه گروه دانشگاهی مکالمات

دخترا و پسرا رو خوندم و چشمم چیزایی رو دید که نباید!

بحث سر ازدواج زود هنگام دخترا بود و اینکه تا قبل از بیست سالگی چقدر بارداری

براشون بده و بدن شون تواناییش رو نداره!

نمی دونید همین الان چقدر حرص میخورم که دیدم دخترا بحث رو به مسخره گرفته

بودن میگفتن :پس چطور قدیما زنا می زاییدن؟ ازدواج تو سن کم تو خیلی از

جاهای کشور عادیه...اگر مرد توانایی مالی داشته باشه این ازدواج اشکال نداره..یا

یکی از دخترا با وقاحت تمام گفت ترشیدیم رفت!!!!!

این بین پسرا همشون مخالف بودن و با آگاهی تمام راجع به ناتوانی در بارداری در

سنین پایین صحبت میکردن و به صورت علمی اون رو بیان میکردن!

یا میگفتند که واقعا شوهر دادن دختر نوجوون جنایته...راستش گریه ام گرفته بود.

هم از ذوق هم از عجز! واقعا خدا رو شکر کردم که هنوز همچین مردایی هستن.

و از ته دل به حال خودم و تمام زنان جامعه ام زار زدم که انقدرررر بی فکریم!

دلم میخواست زودتر میرسیدم تا توی بحث شرکت میکردم اما حیف...واقعا

حیف هم کلامی با آدم هایی که تو یکی از بهترین دانشگاه های کشور در

یکی از بهترین رشته ها تحصیل میکنن...زندگی مستقل و دور از خانواده دارن

و همچنان افکار پوسیده شون رو حفاظت میکنن...واقعا معنی زنان علیه زنان

رو امروز فهمیدم.

این دخترا هنوز از اینکه راجع به عادت ماهیانه شون حرف بزنن شرم و واهمه

دارن...اما خیلی راحت هم خوابی یک دختر نوجوون رو با یک مرد رو عادی میدونن

و شرم نمیکنن که چنین حرفی رو به زبون میارن....