پاول

قدیم ها یه پست مفصل من باب دلتنگی نوشتم ولی چون الان پیداش 

نمی کنم که بذارم ، به گفتن یک جمله اکتفا میکنم : دلتنگی فرآیند عجیبیه! 

*

میدونید ، دارم فکر میکنم با مردی که تنهاست و احتمالا دچار بحران 

چهل سالگیه و ترجیح میده دائم از فشار کار غر بزنه و عین بچه ها بهونه ی

تخت خوابش رو بگیره، چه برخوردی باید داشت . 

یکم بدجنسم ولی اعتراف میکنم جالبه برام . نمی تونم بگم چرا ، ولی احتمالا

شبیه حس یه روانشناس به یه کیس جدید روانیه :))